۱۳۹۰ مرداد ۲۰, پنجشنبه

وداع باشکوه دکتر احمد زیدآبادی با پسر

لبخند مرگ آنان است! آنان که تو را به گمان خامشان به بند کشیده اند! لبخند تو نهایت آزادی است. تویی که آزادی! آزاده ای! لحظه پر از شکوه لبخند تو ماندنی است و بند و دیوار فرو ریختنی! چه مایوسانه تو را به زنجیر می کشند رفیق! شرف اهل قلم! آزاد! آزاده! من این تصویر را به دیوار سینه ام قاب کرده ام که بدانم هستی تا لبخند باشکوهت هست! بخند برادر که خنده ات شکوه آزادی است! و صلابت آزادگی! بخند ای شرف اهل قلم!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر